Virat Kohli, Steve Smith, Joe Root να αποφασίσουν για τη συνταξιοδότηση: Chappell

ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ: Ο πρώην Αυστραλός παίκτης του κρίκετ Γκρεγκ Τσάπελ πιστεύει ότι οι σπουδαίοι του σύγχρονου κρίκετ, όπως ο Βίρατ Κόλι, ο Στιβ Σμιθ και ο Τζο Ρουτ, θα ξέρουν πότε τελειώνει ο χρόνος τους, όχι πότε τους λένε οι άλλοι.
Ο Chappell σκέφτηκε επίσης πώς αρέσει η σταδιοδρομία μεγάλων συγχρόνων Σιδηρουργός, Ρίζακαι Kohli απεικονίζουν την αναπόφευκτη πτώση των εξαιρετικών ροπαλέων.

Στην ανάλυσή του για το φαινόμενο περιγράφει ως «σύνδρομο πτώσης της απόδοσης της ελίτ» (EPDS), Chappell προσφέρει ένα μοναδικό παράθυρο στους ψυχολογικούς και σωματικούς αγώνες που αντιμετωπίζουν οι παίκτες του κρίκετ στο τέλος της καριέρας τους.
Ο Chappell ξεκινά τονίζοντας πώς η παρακμή είναι εμφανής παρόλο που συμβαίνει σταδιακά. Ακόμη και οι καλύτεροι παίκτες, που κυριάρχησαν με αυτοπεποίθηση και ταλέντο, αρχίζουν να δείχνουν σημάδια αμφιβολίας.
«Για παίκτες όπως οι Kohli, Smith και Root, η πτώση δεν είναι δραματική», έγραψε ο Chappell σε ένα άρθρο γνώμης για την Sydney Morning Herald. «Είναι λεπτό: μια αλλαγή προσέγγισης, μια προσοχή που αντικαθιστά την ενστικτώδη κυριαρχία της πρώτης τους».
«Για τους Kohli, Smith και Root, το τέλος θα έρθει, όχι όταν τους το πουν οι άλλοι, αλλά όταν μάθουν», γράφει ο Chappell. «Η μάχη ενάντια στον χρόνο δεν είναι να κερδίζεις, είναι να τελειώνεις με αξιοπρέπεια, με τους δικούς σου όρους».
Μόλις εκφοβίζει τους σφαιριστές με τις κυρίαρχες εκκινήσεις του, ο Kohli έχει αρχίσει να δείχνει σημάδια προσοχής. «Τώρα κατασκευάζει διαφορετικά τις συμμετοχές του, συχνά χρειάζεται 20 ή 30 βελονιές για να ανακτήσει τη ρευστότητα που κάποτε ήταν φυσικό για αυτόν», σημειώνει ο Chappell.
Σύμφωνα με τον Chappell, αυτή η απροθυμία είναι χαρακτηριστική του EPDS. Ο Kohli έγινε πιο προσεκτικός με τον κίνδυνο λόγω της έμφυτης επιθετικότητάς του που κρατήθηκε υπό έλεγχο από την πίεση των προσδοκιών και τον φόβο του για αποτυχία.
«Η αυτοπεποίθηση είναι το παν για έναν ελίτ αθλητή», γράφει ο Chappell. “Όταν δημιουργείται αμφιβολία, διαταράσσει τη σαφήνεια που απαιτείται για να κυριαρχήσει. Η εσωτερική μάχη του Kohli είναι ξεκάθαρη: η επιθυμία του να επιτεθεί έναντι της προσεκτικής προσέγγισής του για την επιβίωση.”

Ο Steve Smith, γνωστός για την αντισυμβατική ιδιοφυΐα και την αξιοσημείωτη ικανότητά του να κάνει τρεξίματα, αντιμετωπίζει μια ξεχωριστή πτυχή του EPDS. «Η παρακμή του Σμιθ ήταν περισσότερο διανοητική παρά σωματική», προτείνει ο Chappell.
Όσο περνά ο καιρός, γίνεται πιο δύσκολο να διατηρηθεί η εστίαση που μοιάζει με λέιζερ και η προσεκτική προετοιμασία που χαρακτήριζε το χτύπημα του Smith. «Η κούραση, ψυχική και σωματική, είναι ένας σιωπηλός εχθρός», γράφει ο Chappell. “Για τον Smith, η διατήρηση αυτής της έντονης εστίασης στα μεγάλα innings γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Το βάρος των προσδοκιών, τόσο από τους οπαδούς όσο και από τους συμπαίκτες, προσθέτει μόνο στο συναισθηματικό βάρος.”
Για τον Joe Root, η νοοτροπία είναι εξίσου σημαντική με τη φόρμα στη μάχη. Το εξαιρετικό παιχνίδι και η ευελιξία του Root παρέμειναν καθοριστικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του, αλλά ο Chappell βλέπει μια μικρή αλλαγή στην πρόθεσή του. «Η ικανότητα του Root να κυριαρχεί στους spinners και τον ρυθμό είναι ακόμα εκεί, αλλά η προθυμία του να πάρει ρίσκα έχει μειωθεί», παρατηρεί ο Chappell.
Η αποκατάσταση της χαράς του χτυπήματος, που συχνά μειώνεται κάτω από το βάρος της ευθύνης, είναι ο αγώνας του Root. «Το πιο δύσκολο κομμάτι δεν είναι ο σφαιριστής στην άλλη άκρη», γράφει ο Chappell. «Είναι η σιωπή στο κεφάλι σου όταν ξέρεις ότι δεν είσαι πια ο παίκτης που ήσουν».
Ο Chappell διερεύνησε τα επιστημονικά θεμέλια του EPDS, διευκρινίζοντας τις επιπτώσεις της γήρανσης στο σώμα και την ψυχή. «Αυτές οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες», γράφει ο Chappell. «Η πρόκληση είναι πώς προσαρμόζονται σε αυτό παίκτες όπως οι Kohli, Smith και Root».
Το άγχος της παρακμής επιδεινώνεται από τον δημόσιο έλεγχο για παίκτες κρίκετ από χώρες που αγαπούν το κρίκετ όπως η Ινδία, η Αυστραλία και η Αγγλία. Ο Chappell τόνισε τον τρόπο με τον οποίο οι θαυμαστές και οι σχολιαστές αναλύουν κάθε πτώση στη φόρμα, γεγονός που επιδεινώνει την ψυχική καταπόνηση.
«Αυτοί οι παίκτες δεν δίνουν μόνο τις δικές τους μάχες», γράφει ο Chappell. «Φέρουν το βάρος εκατομμυρίων θαυμαστών που απαιτούν την τελειότητα». Θυμάται τα λόγια του Σουνίλ Γκαβασκάρ: «Το πιο δύσκολο κομμάτι του μπαταρίσματος είναι να ξέρεις ότι δεν είσαι αυτό που ήσουν».
Ο Chappell πίστευε ότι οι εξαιρετικοί παίκτες καταφέρνουν να προσαρμοστούν παρά τις δυσκολίες. Αναφέρει τα πρόσφατα κατορθώματα του Kohli, στα οποία βρήκε τον ρυθμό του και δημιούργησε νικηφόρους αγώνες μετά από προσεκτικές εκκινήσεις. Ομοίως, η ευελιξία του Root σε πολλές μορφές και η ικανότητα του Smith να επιμένει σε δύσκολες συνθήκες αποτελούν απόδειξη της επιμονής τους.
«Το να φτάσετε σε 20 ή 30 αγώνες αποτελεί μια ψυχολογική καμπή», γράφει ο Chappell. «Είναι μια στιγμή που ο ρυθμός της νιότης τους επανέρχεται, υπενθυμίζοντας σε αυτούς και σε εμάς γιατί είναι από τους σπουδαιότερους όλων των εποχών».
Ο Chappell συλλογίστηκε τη δική του καριέρα και τη συναισθηματική πρόκληση του να φύγει καθώς τελείωσε. Το ταξίδι του τελείωσε όταν σημείωσε έναν αιώνα στο τελευταίο του τεστ στο SCG, διοχετεύοντας την ψυχική ένταση του νεότερου εαυτού του.
Επιπλέον, ο Chappell συμβούλεψε τους θαυμαστές να τιμήσουν αυτούς τους παίκτες για την επιμονή τους απέναντι στις αντιξοότητες καθώς και για τις καλύτερες επιδόσεις τους.
“Το μεγαλείο δεν έχει να κάνει μόνο με το τι πετυχαίνουν στο απόγειό τους. Έχει να κάνει με το πώς προσαρμόζονται, αντέχουν και τελειώνουν. Οι Kohli, Smith και Root γράφουν τα τελευταία κεφάλαια των ιστοριών τους και θα πρέπει να τιμούμε το θάρρος τους όσο και τη λάμψη τους. “