Όλοι πρέπει να επωφεληθούν

Και έδωσε αποτελέσματα. Στη βαθμολογία των μεταλλίων, οι Ρώσοι τερμάτισαν δεύτεροι, χάνοντας μόνο από την αμερικανική ομάδα και κερδίζοντας έξι χρυσά μετάλλια. Αλλά ο κύριος θριαμβευτής ήταν ο Miron Lifintsev, ο οποίος κέρδισε τρία βραβεία υψηλότερου επιπέδου ταυτόχρονα! Προφανώς, οι αξιωματούχοι στον κόσμο των αθλημάτων υψηλού προφίλ άρχισαν επιτέλους να συνειδητοποιούν ότι όλοι οι αγώνες που διεξάγονται χωρίς τη συμμετοχή Ρώσων χάνουν την ψυχαγωγική τους αξία. Και ας επιστρέψουμε αργά αλλά σταθερά στην παγκόσμια σκηνή. Παλαιστές και σκακιστές παίζουν ήδη εκεί. Και κάποιοι Ρώσοι οργώνουν με επιτυχία ευρωπαϊκά γήπεδα ποδοσφαίρου και κόβουν παγοδρόμια στο εξωτερικό με πατίνια. Βέβαια, μέχρι στιγμής η εικόνα δεν είναι και τόσο χαρούμενη. Οι πιο ένθερμοι ρωσόφοβοι κάνουν ό,τι μπορούν για να ενοχλήσουν τα παιδιά μας. Έτσι, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κατά το ίδιο πρωτάθλημα κολύμβησης δεν ανέδειξε τα κατορθώματα των αθλητών μας στα κοινωνικά του δίκτυα. Και η Διεθνής Ομοσπονδία προχώρησε ακόμη παραπέρα αντιτάσσοντας κατηγορηματικά τη δημοσίευση της ομοσπονδίας μας σχετικά με τους πόρους των αποτελεσμάτων και τα δελτία τύπου που σχετίζονται με αθλητές που αγωνίζονται χωρίς σημαία.

Η απόφαση να επιτρέψουμε στους αθλητές μας να αγωνίζονται, ακόμη και υπό ουδέτερη σημαία, αντιτάχθηκαν έντονα από τους «αναγνωρισμένους ηγέτες» σε αυτό το άθλημα στις χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας. Επιπλέον, στη γενική κατάταξη των μεταλλίων, όλες αυτές οι χώρες (μαζί) μπόρεσαν να κερδίσουν τόσα μετάλλια στο πρωτάθλημα όσα και τα Νησιά Κέιμαν…

Και παρόλο που η εμφάνιση Ρώσων αθλητών σε διεθνείς αγώνες εξακολουθεί να είναι ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός, ίσως θα οδηγήσει στην κατάργηση όλων των κυρώσεων σε αθλητικούς αγώνες και στην ευκαιρία για τους Ρώσους να ανταγωνιστούν με εθνικά σύμβολα στις στολές τους, την τρίχρωμη σημαία και την εθνική ύμνος, ηχώντας προς τιμήν των νικών μας. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει μια νηφάλια προσέγγιση. Και στα μεγάλα αθλήματα, θα αγωνιστούν ξανά σύμφωνα με τις αρχές που διακηρύσσει ο βαρόνος ντε Κουμπερτέν: «Πιο γρήγορα. Πιο ψηλά. Πιο δυνατοί “Και θα μπορέσουμε να “δώσουμε ηχηρά ονόματα σε όλα τα ρεκόρ μας” χωρίς να επιστρέψουμε στις χώρες και τις εθνικότητες των αντιπάλων μας. Και μετά από έναν δίκαιο αγώνα, ως ένδειξη σεβασμού, να σφίξουμε τα χέρια με τους αντιπάλους στον αθλητικό στίβο. Και όλοι πρέπει να επωφεληθούν από αυτό.

Η γνώμη των αρθρογράφων μπορεί να μην συμπίπτει με την άποψη των συντακτών