Επέκταση της διανομής σιτηρών τροφίμων με εντολή του Εθνική νομοθεσία για την ασφάλεια των τροφίμων του 2013 απέτρεψε την καθυστέρηση σε περίπου 1,8 εκατομμύρια παιδιά σε οκτώ πολιτείες, σύμφωνα με άρθρο στο Journal of Applied Economics της Αμερικανικής Οικονομικής Ένωσης. Οι συγγραφείς της μελέτης διεξήγαγαν μια αξιολόγηση του αντίκτυπου της NFSA καθυστερημένη ανάπτυξη των παιδιώνφαγητό και διατροφική ποικιλομορφία.
Η ανάλυση από τον Aditya Shrinivas, οικονομολόγο στο IIM Bangalore, μαζί με δύο καθηγητές γεωγραφίας και οικονομικών από τα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνια και του Κάλγκαρι, έδειξε επίσης ότι η μεταφορά τροφίμων μέσω του PDS αύξησε τους ημερομίσθιους και το συνολικό εισόδημα από μισθούς, βελτιώνοντας έτσι την ευημερία των φτωχών. νοικοκυριά, τα οποία είναι γενικά καθαροί προμηθευτές εργασίας. Επιπλέον, βοήθησε τους φτωχότερους να αντιμετωπίσουν τις τοπικές κλιματικές κρίσεις όπως οι χαμηλές βροχοπτώσεις ή η ξηρασία.
Η NFSA τυποποίησε τις επιτρεπόμενες ποσότητες και τιμές, απαιτώντας την παροχή 5 κιλών βασικών δημητριακών ανά άτομο το μήνα με συντελεστή 3 ανά κιλό για το ρύζι και 2 ανά κιλό για το σιτάρι. Προηγουμένως, τα κράτη είχαν διακριτική εξουσία σχετικά με τις τιμές και τις ποσότητες που προσφέρονταν στους δικαιούχους PDS. Το έγγραφο παρέχει αποδείξεις για το πώς η μεταφορά τροφίμων από μόνη της μπορεί να μειώσει την καθυστέρηση στα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η μελέτη επέλεξε τυχαία νοικοκυριά από 30 χωριά σε οκτώ πολιτείες που αντιπροσωπεύουν περίπου το 41% του πληθυσμού της Ινδίας: Andhra Pradesh, Bihar, Gujarat, Jharkhand, Karnataka, Madhya Pradesh, Maharashtra και Odisha. Τα νοικοκυριά με δελτία σιτηρεσίου ήταν το επίκεντρο της μελέτης και τα μη επιλέξιμα νοικοκυριά, που δεν έλαβαν, χρησίμευσαν ως ομάδα εσωτερικού ελέγχου. Η μετατόπιση από τα δικαιώματα ανά νοικοκυριό στα δικαιώματα ανά άτομο ωφέλησε τις μεγαλύτερες οικογένειες και οι πολιτείες με λιγότερο γενναιόδωρα δικαιώματα έπρεπε να επεκτείνουν τις μεταφορές τροφίμων μετά την NFSA. Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν αυτές τις παραλλαγές χρεώσεων για να μετρήσουν την αξία της μεταφοράς PDS πριν και μετά τη NFSA.
Ενώ το PDS επιδοτεί μόνο βασικά δημητριακά, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι μια αύξηση στις μεταφορές PDS βελτιώνει τη διατροφική ποικιλομορφία και βελτιώνει την κατανάλωση τροφίμων πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά. “Διαπιστώνουμε ότι οι μεταφορές PDS αυξάνουν το μερίδιο του προϋπολογισμού των τροφίμων που αφιερώνεται στη ζωική πρωτεΐνη ενώ μειώνουν το μερίδιο που αφιερώνεται στα δημητριακά. Το μέγεθος της αύξησης στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών είναι αρκετά μεγάλο για να εξηγήσει το κύριο εύρημα μας για τη μείωση της καθυστέρησης”, το άρθρο πολιτείες. . Οι συγγραφείς προτείνουν ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι η μείωση των δαπανών από την τσέπη για βασικά τρόφιμα απελευθερώνει τους προϋπολογισμούς των οικιακών τροφίμων για μια μετατόπιση των δαπανών προς τρόφιμα με περισσότερα θρεπτικά συστατικά.
«Το μέγεθος αυτής της επίδρασης ήταν μεγαλύτερο μεταξύ των βρεφών ηλικίας 0 έως 2 ετών, το οποίο αντιστοιχεί στο κρίσιμο παράθυρο των πρώτων 1.000 ημερών της ζωής κατά τις οποίες η ανάπτυξη του παιδιού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στη «διατροφική πρόσληψη», αναφέρει το έγγραφο. Εκτεταμένη έρευνα έχει δείξει ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως η ξηρασία, αυξάνουν σημαντικά την καθυστέρηση των παιδιών, ειδικά για τα νοικοκυριά αγροτών που βασίζονται στη γεωργία με βροχή ως πηγή εισοδήματος. «Σε χρόνια όπου υπάρχει αρνητικό σοκ βροχοπτώσεων, οι μεταφορές PDS μειώνουν την καθυστέρηση κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες, σε σύγκριση με 3,2 ποσοστιαίες μονάδες σε ένα έτος θετικού σοκ βροχοπτώσεων. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ένα ευαίσθητο στη διατροφή δίχτυ ασφαλείας όπως το PDS υποστηρίζει την επισιτιστική ασφάλεια, καθιστώντας τα παιδιά πιο ευάλωτα. Τα διατροφικά αποτελέσματα είναι λιγότερο ευαίσθητα σε τοπικά κλιματικά σοκ», παρατήρησαν οι συγγραφείς.
Επιπλέον, οι μεταφορές τροφίμων μπορούν να παρέχουν ασφάλιση έναντι της αύξησης των τοπικών τιμών των τροφίμων ως απάντηση στα σοκ της αγροτικής παραγωγής, πρόσθεσαν. Το PDS έχει συχνά επικριθεί για την αποτυχία να προσεγγίσει τους προβλεπόμενους δικαιούχους του και ότι παρέχει μόνο δημητριακά που παρέχουν «κενές θερμίδες». Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε ότι η επέκταση του PDS μετά την εφαρμογή της NFSA έφτασε ουσιαστικά στους επιδιωκόμενους δικαιούχους, συνέβαλε στη βελτίωση της διατροφής των φτωχότερων νοικοκυριών και στη μείωση της καθυστέρησης των παιδιών.
