Η αρχαία Calusa της Φλόριντα χρησιμοποιούσε δηλητηριώδη ψάρια για άγνωστους σκοπούς, σύμφωνα με πρόσφατη αρχαιολογική έρευνα στην τοποθεσία Mound Key. Το Newsweek το ανέφερε.
Τα υπολείμματα δίδοντων ψαριών, που περιέχουν θανατηφόρα δηλητήρια, υποδηλώνουν πιθανή εξειδικευμένη χρήση αυτών των θαλάσσιων κατοίκων, εκτός από τροφή. Η ερευνήτρια Isabel Holland-Lulewicz προτείνει ότι αυτή η πρακτική μπορεί να ήταν σημαντική για την οικονομία και τον τρόπο ζωής του Calusa.
Έχουν προκύψει πολλές εκδόσεις πιθανών εφαρμογών. Αιχμηρά αγκάθια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για διαδικασίες αιμορραγίας, για τη δημιουργία τατουάζ, για την κατασκευή αιχμών βελών ή λόγχες. Το δηλητήριο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς, σε τελετουργίες ή ακόμα και ως τρόπος καταπολέμησης των εχθρών. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δεν έχουν βρει πειστικά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτές τις υποθέσεις.
Η κουλτούρα Calusa, η οποία αναπτύχθηκε γύρω στο 500 μ.Χ., χρησιμοποίησε φυσικούς πόρους για να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει, δημιουργώντας πολύπλοκες δομές, όπως τα ανάχωμα και τα κανάλια του Mound Key. Δυστυχώς, μέχρι τον 18ο αιώνα, η φυλή Calusa είχε ουσιαστικά εξαφανιστεί λόγω ασθενειών, πολέμου και επαφής με τους Ευρωπαίους, σύμφωνα με πύλη.
Οι αρχαιολόγοι που μελετούν τις ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Αντιόχειας της Πισιδίας στη δυτική Τουρκία ανακάλυψαν ένα ασυνήθιστο τεχνούργημα: ένα μαγικό φυλαχτό που πιστεύεται ότι προστατεύει από τον καρκίνο.
